Schuldeisers willen niet alles weten - en dat mag ook niet
Vertel niet meer over je hulpvrager dan noodzakelijk
Financieel hulpverleners krijgen veel inzicht in persoonlijke informatie van hulpvragers. Ga terughoudend om met wat je hoort. Schuldeisers vinden soms dat ze teveel informatie krijgen, merken we.
Bij de communicatie en de uitwisseling van informatie met schuldeisers is het natuurlijk nodig om persoonsgegevens uit te wisselen. Beide partijen moeten weten over welke persoon het gaat. En voor het uitwisselen van deze gegevens bestaat doorgaans ook een AVG-grondslag. Bijvoorbeeld na de Wgs-beschikking of in het kader van de vroegsignalering.
BSN-nummer niet standaard verstrekken
Wees echter voorzichtig en verstrek niet teveel informatie. Op grond van de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening is het bijvoorbeeld in bepaalde gevallen wel toegestaan het BSN-nummer te verstrekken, maar dit mag niet het uitgangspunt zijn.
De Autoriteit Persoonsgegevens zegt hierover in een Handreiking uit 2021:
'[De Wet gemeentelijke schuldhulpverlening maakt het mogelijk dat] de gemeente voor de schuldhulpverlening het BSN van de betrokkene verwerkt. Ook gemandateerde schuldhulpverleners mogen het BSN gebruiken voor de uitvoering van de Wgs. Overige private partijen mogen alleen het BSN verwerken als zij daarvoor een (andere) wettelijke grondslag hebben. Als gemeenten bijvoorbeeld informatie terugmelden aan private partijen, moeten zij erop bedacht zijn dat deze partijen geen wettelijke grondslag hebben om voor dat doel het BSN te verwerken. Gemeenten mogen daarom niet standaard het BSN mee verstrekken.'
Ook bij medische details moet je terughoudend zijn. In veel gevallen is er geen grondslag om deze details te delen. Als vermelding van bepaalde gegevens een doel dient en er ook een grondslag voor is, mag je natuurlijk wel persoonlijke informatie delen.
Stemt de hulpvrager vrijwillig in?
Er zijn zes grondslagen in de AVG die de basis vormen waarop je gegevens kunt delen. Ze staan hier duidelijk uitgelegd. De eerste grondslag is: 'u heeft toestemming van de persoon om wie het gaat'. Dit is al meteen een lastige omdat de vraag soms is hoe vrijwillig die toestemming is. De hulpvrager kan zich vanwege de schuldsituatie gedwongen voelen tot toestemming. Toch is goed denkbaar dat een hulpvrager volmondig en vrijwillig instemt met het geven van specifieke relevante informatie omdat hij ervan overtuigd is (geraakt) dat dit kan helpen bij het tot stand brengen van een overeenkomst met zijn schuldeisers.
Goede informatie voor schuldeiser is in belang van hulpvrager
Met in het achterhoofd een mogelijk (wettelijk) dwangakkoord is het belangrijk dat de belangen van de hulpvrager en de schuldeiser(s) goed worden afgewogen. Daarbij kan het wenselijk zijn specifiek voor deze belangenafweging relevante informatie te verstrekken aan de schuldeiser. Denk aan een toelichting van de situatie rond arbeidsongeschiktheid, oorzaken van de schuldpositie en andere informatie die medebepalend is voor een instemming of afwijzing. Een dieper inzicht vanuit de hulpvrager geeft rechters mogelijkheden tot een completere afweging, wat een goede reden kan zijn ook in het minnelijk traject extra informatie te verstrekken.
