Aparte machtiging voor gegevensuitwisseling overbodig
Schuldeisers moeten nu écht meewerken
Na de wijziging van de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening op 1 januari 2021 is het niet meer nodig om ‘toestemming’, een ‘verklaring’ of ‘machtiging’ van de schuldenaar te hebben als basis voor gegevensuitwisseling. De wet is daarover een stuk duidelijker geworden. Artikel 8 over gegevensuitwisseling is uitgebreid en de bepaling is uitgewerkt in het ‘Besluit gemeentelijke schuldhulpverlening’.
In het besluit is de bevoegdheid van de gemeente uitgewerkt om informatie op te vragen bij schuldeisers. Op grond van art. 15 van het Besluit bij de Wgs is er de mogelijkheid om bij verschillende partijen ‘inzicht te krijgen in de omvang van de openstaande vorderingen en betalingsverplichtingen op de inwoner om een plan van aanpak vast te stellen’. De bevoegdheid geldt ook voor hypotheekverstrekkers.
Het college heeft op grond van art. 17 Besluit bij de Wgs ook expliciet de bevoegdheid om (alle) bekende schuldeisers op de hoogte te stellen van het feit dat een inwoner hulp ontvangt op grond van de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening.
Gemeenten zijn verantwoordelijk voor schuldhulpverlening maar voeren dit niet altijd zelf uit. Schuldhulpverlening kan worden uitgevoerd via een gemeenschappelijke regeling of derde partij. Ook deze partijen hebben de bevoegdheid om namens de gemeenten schuldhulpverlening uit te voeren en de benodigde gegevens uit te wisselen.
Gegevensuitwisseling bij budgetbeheer
Diverse gemeenten en andere partijen voeren ook budgetbeheer uit op grond van de Wgs. Bij budgetbeheer is er niet altijd sprake van achterstanden of schulden bij het uitwisselen van gegevens. De wet lijkt toegeschreven naar de situatie van schuldhulp, maar schuldhulp is geen voorwaarde voor gegevensuitwisseling. Art. 15 van het besluit spreekt over ‘inzicht krijgen in de omvang van de openstaande vorderingen en betalingsverplichtingen op de inwoner om een plan van aanpak vast te stellen’.
Ook hier is een beschikking op grond van de Wgs de basis voor de uitwisseling. De inhoud van die beschikking verschilt per gemeente en zo ook de aangeboden hulpverlening op grond van de Wgs.
In de praktijk vragen verzekeraars (verbonden aan banken), uitvaartverzekeraars en pensioenuitvoerders nogal eens om losse ‘toestemmingsverklaringen’. Dergelijke verklaringen zijn dus onnodig. Wat de NVVK betreft is de vraag om zo'n verklaring een ongewenst obstakel in het proces van schuldhulpverlening.
Lees het memo Wgs en gegevensuitwisseling (pdf, 302 kB)
