Rechter hekelt ‘papieren werkelijkheid’ gemeente
Vrouw gedwongen tot rechtszaak tegen ex
Een vrouwelijke inwoner van Velsen werd eerder dit jaar door haar gemeente gedwongen haar ex voor de rechter te dagen. Inzet: een maandelijkse kinderbijdrage van de ex-echtgenoot ter hoogte van 50 euro. Wanneer de vrouw haar ex-man niet voor de rechter wilde dagen, zou ze gekort worden op haar uitkering. De rechter oordeelde echter dat er net als in Wsnp-situaties ook in dit Msnp-traject geen draagkracht bestaat voor het betalen van alimentatie.
Op zich is het een redelijke eis van de gemeente dat de ex bijdraagt aan de kosten van het kind dat hij samen met de vrouw kreeg, ware het niet dat de man net als de vrouw leeft van een lage Participatiewet-uitkering. Omdat de man ook nog in een minnelijke schuldregeling zit vanwege hoge schulden kon iedereen op zijn klompen aanvoelen dat hij geen ruimte had om maandelijks 50 euro over te maken naar zijn ex-vrouw.
'Situatie in Msnp vergelijkbaar met Wsnp'
Toch dwong de gemeente de vrouw naar de rechter te stappen. De rechtbank Noord-Holland reageerde in stevige bewoordingen op de handelwijze van de gemeente.
- Door van de vrouw te eisen dit verzoek in te dienen, worden niet alleen de vrouw en de man – die op het bestaansminimum leven – door de gemeente toch weer op extra kosten gejaagd, maar ook de samenleving als geheel, aldus rechter mr. F.C. Bakker in zijn oordeel.
- Bakker wijst er in zijn uitspraak op dat voor mensen in Wsnp-trajecten al vaker is vastgesteld dat een Wsnp-traject betekent: geen draagkracht voor onderhoudsbijdragen, behoudens bijzondere omstandigheden. ‘Omdat de verschillen tussen een vrijwillig schuldhulpverleningstraject en een WSNP-traject gering zijn, wordt de jurisprudentie van de Hoge Raad bij een vrijwillig schuldhulpverleningstraject naar analogie toegepast’, aldus rechter Bakker.
- Hij noemt het ‘schrijnend dat de gemeente Velsen verzoekster en verweerder met hun toch al absoluut minimale inkomen op kosten jaagt door hen te dwingen deze procedure te voeren, terwijl ook voor de gemeente van de aanvang duidelijk moet zijn geweest dat van vaststelling van een kinderbijdrage geen sprake zou kunnen zijn vanwege de schuldensituatie, het schuldenbewind en het lopende traject van schuldhulpverlening.’
- Bakker ‘acht verwerpelijk dat de gemeente kennelijk alleen acht slaat op de papieren werkelijkheid van een checklist zonder naar de werkelijke situatie van de burgers te kijken.’
Vrouw en ex-man moeten rechtsgang betalen
Met een ondertoon van spijt constateert de rechtbank: ‘Tot een kostenveroordeling van de gemeente kan dit echter niet leiden, omdat daarvoor de wettelijke grondslag ontbreekt.’ Daarom worden de kosten nu verdeeld over de vrouw en haar ex-man.
De gemeente heeft nog de mogelijkheid om in hoger beroep te gaan tegen de uitspraak.
