Overslaan en naar de inhoud gaan

Voorkom onnodige incassokosten

Je bent schuldeiser en je ontvangt een Kennisgeving: wat moet je doen?

Voorkom onnodige incassokosten

2 maart 2022

In de convenanten tussen schuldeisers en de NVVK zijn afspraken gemaakt over een ‘pauzeknop’: de Kennisgeving. Daarmee meldt de schuldhulpverlener dat zij een debiteur heeft toegelaten tot de schuldhulpverlening. De schuldeiser moet op dat moment een incassostop laten ingaan. De incassostop heeft voordelen voor debiteur én schuldeiser.

De omgang met de Kennisgeving werkt in de praktijk echter nog niet altijd goed. Daarom lichten we de afspraken hier nog eens toe.

Wat is een Kennisgeving?

De Kennisgeving is een bericht waarin de schuldhulpverlener meldt dat er voor iemand schuldhulp in gang is gezet en een stabilisatie-periode nodig is. Op dat moment wordt van jou als schuldeiser verwacht dat je geen incassomaatregelen uitvoert (en de kosten daarvan toevoegt aan de schuld) gedurende een vooraf afgesproken periode. Die periode, de stabilisatiefase, duurt maximaal 4 tof 8 maanden, afhankelijk van de afspraken in het convenant met jouw organisatie of koepel.

Wat zijn de voordelen?

Door af te zien van incassomaatregelen draag je bij aan een snellere oplossing van de schulden van de hulpvrager. Die heeft eerder schuldenrust. Maar voor jou heeft het ook voordelen: je krijgt sneller betaling van (een deel van) je vordering. En dat op een manier die nieuwe schulden tegengaat en de relatie met de debiteur goed houdt. Ook voorkom je dat je onnodige incassokosten maakt die niet te verhalen zijn op de debiteur.

Wat gebeurt er in de stabilisatiefase?

De schuldhulpverlener gaat in deze fase samen met de debiteur alle schulden inventariseren en de situatie stabiliseren. De schuldhulpverlener doet er alles aan om dat zo snel mogelijk te doen. Zodra de situatie stabiel is en alle schuldeisers bekend zijn, start de schuldregelingsfase en stuurt de schuldhulpverlener je een saldo-verzoek.

En als stabilisatie niet lukt?

Soms blijkt tijdens de stabilisatiefase dat het niet mogelijk is iemands situatie te stabiliseren of dat iemand niet meewerkt. De schuldhulpverlener neemt dan contact met je op om afspraken maken over het vervolg.