Van Kessel is als lid van het NVVK-kernteam ‘samenwerking schuldeisers’ betrokken bij de doelgroep 'lokale overheid'. Ze vertelt dat ze LVLB-leden vaak als schuldeiser tegenkomt in schuldenpakketten. ‘LVLB-leden innen vooral heffingen van gemeenten en waterschappen, dat zijn primaire vaste lasten. Inwoners kloppen pas bij schuldhulpverlening aan als het water ze aan de lippen staat. Dan hebben ze meestal al betaalachterstanden bij álle vaste lasten.’ Belangrijk dus om ook met deze schuldeisers goede afspraken te maken om het schuldregelproces te versnellen. 

Werkbare afspraken 

Hoe gaat het opstellen van een convenant in zijn werk? Namens de NVVK zet beleidsmedewerker Irene Koole voorstellen voor de afspraken op papier. Van Kessel en andere professionals kijken vanuit de inhoud mee. Ze houden in de gaten of afspraken in de praktijk werkbaar zijn. Het gaat dan bijvoorbeeld over het moment dat de schuldhulpverlener een schuldeiser of deurwaarder moet inlichten. Uitgangspunt voor elk nieuw convenant is overigens het NVVK modelconvenant, dus de basis ligt vast. De gesprekken gaan om de details, extra dingen die de betrokken schuldeiser op prijs stelt bijvoorbeeld. 

Tot overeenstemming komen 

Het kernteam zit regelmatig met alle partijen om tafel, vaak via een online meeting. De NVVK geeft dan uitleg over welke stappen gezet zijn. Vervolgens stellen schuldeisers vragen en komen sommigen met belemmeringen. ‘Als je een paar keer met ze spreekt verdwijnen die belemmeringen bijna altijd weer’, constateert Van Kessel. ‘Het is een proces waar je doorheen moet.’ Daarna komen de concept-convenantteksten en daar reageren de kernteamleden dan weer op.  

Convenanten en de werkvloer 

Van Kessel heeft in haar werk al veel plezier van eerdere convenanten, bijvoorbeeld met KPN en T-Mobile. Er staat in waar ze de schuldeisers aan mag houden, zoals bij voorbaat akkoord gaan met schuldregelvoorstellen. Lastig vindt ze wel dat afspraken die in convenanten zijn vastgelegd niet altijd gelijk doordringen tot op de werkvloer. Dat geldt trouwens zowel bij schuldeisers als bij schuldhulpverleners. Aan de gemeentekant zit dat in Zwolle wel goed. Als kernteamlid weet Van Kessel altijd wanneer er een nieuw of herzien convenant is, en dat geeft ze aan haar collega’s door.  

Alle gemeenten aansluiten

De afspraken met lokale belastingorganisaties zijn nu rond. Dat was relatief makkelijk omdat die gewend zijn aan minnelijke schuldhulp. Het overleg over de overige gemeentelijke vorderingen is ingewikkelder. Het gaat bijvoorbeeld om het terugvorderen van bijstand. Dat regelen gemeenten zelf en zij zijn niet gewend daarvoor convenanten af te sluiten. De volgende stap is wel om na de LVLB-leden alle gemeenten te laten aansluiten op het Lokale overheid-convenant. 

De vaart erin 

Van Kessel is blij dat er de afgelopen 2 jaar veel is gebeurd sinds de NVVK extra beleidsadviseurs  voor de convenanten aanstelde. ‘Irene Koole houdt met haar collega’s de vaart erin. Er zijn veel convenanten afgesloten of herzien, bijvoorbeeld door er Collectief Schuldregelen en het Schuldenknooppunt aan toe te voegen. Nu zou ik nog graag zien dat alle deurwaarders gaan meedoen en dat het convenant met de zorgverzekeraars uit 2010 wordt herzien.’ 

De NVVK probeert de convenanten uniform te houden, maar dat kan niet altijd. Soms zijn er bijzonderheden die je met elkaar wilt regelen of er moeten aanvullende afspraken komen. Daarom zijn er addenda. Het wordt voor schuldhulpverleners daardoor niet makkelijkrt om bij te houden voor wie welke afspraken gelden. Dat vindt Van Kessel jammer: ‘Ook al staat er een overzicht van alle convenanten in de Kennisbank van de NVVK, ik zou liever een algemeen convenant zien waar alle schuldeisers aan meedoen. Desnoods wettelijk geregeld, zoals bij de Wnsp. Gezien de verschillen tussen de partijen is dat nog niet haalbaar, maar met het modelconvenant van de NVVK komen we in ieder geval een heel eind.’

nvvk.nl/convenanten