Gemeente treedt op als bemiddelaar
Wie zijn de betrokken partijen in een schuldregelingsovereenkomst?
Naar aanleiding van onze berichtgeving over de intentieovereenkomst 'Samen schuldregelingen redden' vroeg een lid ons wat nu precies de juridische en feitelijke status van een schuldregelingsovereenkomst is. In dit artikel verduidelijken we hoe het zit.
Een schuldregelingsovereenkomst is een civiele overeenkomst tussen gemeente en hulpvrager. De overeenkomst wordt doorgaans (pas) gesloten volgend op een beschikking op grond van de Wgs. Wanneer dan blijkt dat een schuldregeling aan de orde is dan wordt de schuldregelingsovereenkomst samen gesloten. De schuldeisers zijn geen partij bij deze overeenkomst. De gemeente treed als bemiddelaar op. De schuldeisers gaan akkoord met een aanpassing van hun huidige overeenkomst met de klant. Er worden met de schuldeisers dus geen nieuwe overeenkomsten gesloten.
Gemeente beslist over hulp
De gemeente is bevoegd om zelf te beslissen over het wel of niet verlenen van hulp. Daarvoor kunnen allerlei redenen zijn; van niet meewerken, vertrek, fraude, etc. Zij kan over die beslissing de schuldeisers informeren. Dat is vaak voor schuldeisers ook een reden om zich weer te beroepen op de originele overeenkomst. Schuldeisers kunnen op hun beurt bij de gemeente aangeven dat de hulpvrager zich niet houdt aan de afgesproken voorwaarde. Dat kan voor de gemeente een reden zijn om de beschikking te beëindigen maar ook om de andere schuldeisers te informeren.
Doel verklaring wordt breed gedragen
Het doel van de op 31 oktober getekende intentieverklaring wordt breed gedragen. Het gaat er bij de verklaring vooral om, dat schuldeisers en hulpverleners samen beseffen dat hulpvragers in deze tijd soms formeel niet meer aan hun verplichtingen kunnen voldoen. Over het algemeen is die situatie buiten de 'schuld' van de hulpvrager ontstaan.
Daarom stimuleert de intentieverklaring dat schuldeisers en gemeenten eerst samen in gesprek gaan voordat ze zich jegens de hulpvrager beroepen op de voorwaarden voor hulp in de beschikking of schuldregelingsovereenkomst. Het is soms gewoon goed om even met elkaar stil te staan en -zonder trajecten te starten om formele regels te wijzigen- juist samen uit te spreken dat we hulp willen blijven bieden aan hen die dat nodig hebben. Dat hebben we gedaan met de intentieverklaring en daar mogen alle partijen in de branche elkaar aan houden.
