NVVK bedankt Jeannette Griffijn
'Meld knelpunten, het maakt landelijke vroegsignalering effectiever'
Terug van vakantie werd Jeannette Griffijn, medewerker vroegsignalering bij de gemeente Maastricht, verrast door een bloemetje van de NVVK. Een bedankje voor het herhaaldelijk signaleren van problemen die ze – voor zover niet lokaal op te lossen – doorgeeft aan ons. We hebben zo al diverse signaalpartners kunnen bewegen hun proces te verbeteren.
Zelf noemt Jeannette Griffijn het bloemetje een opsteker. 'Welverdiend', vindt Ellen Hennekens van de NVVK. ‘Jeannette heeft het snel door wanneer iets niet gaat zoals je zou willen. En laat dan ook niet los tot het opgelost is.’
Aan het rollen gebracht
Hennekens noemt een paar voorbeelden van de zaken die Jeannette aandroeg. ‘Er is zoveel casuïstiek die door haar aan het rollen kwam! Verschillende kleine energiemaatschappijen die geen afsluitingen bleken door te geven, of die signalen doorgeven zonder contactgegevens. De ene keer komt het door een verkeerd RIS-format bij de energieleverancier, de andere keer door een verkeerde uitleg van de AVG.
Vaak gaat het om knelpunten die landelijk spelen. Toen een landelijke warmteleverancier zijn werkwijze veranderde en daarover berichtte, was Jeannette de eerste die er haar verwondering over uitsprak. Het bericht bleek bij veel gemeenten voor verwarring te zorgen. Daar is in diezelfde week nog op bijgestuurd.’
Jeannette Griffijn
Hoe ziet Griffijn dit? ‘Ik doe mijn best om het te melden als het me opvalt dat iets beter kan. Dan probeer ik zelf eerst te kijken wie ik moet aanspreken. Vaak zijn dat signaalpartners. Die bel en mail ik dan met de vraag of het anders kan, zodat ik mijn werk beter kan doen. Daar ben ik best hardnekkig in. En áls er naar er me geluisterd wordt en signaalpartners verbeteringen doorvoeren, motiveert me dat extra om de volgende keer weer in actie te komen.’
'Zo kan ik mijn werk niet doen'
Griffijn geeft als voorbeeld een energiemaatschappij die bij een crisismelding geen contactgegevens aanleverde, alleen een adres. ‘Daar schiet je niet veel mee op, want een brief werkt meestal niet. Zo kan ik mijn werk niet doen, denk ik dan. Ik wil ook kunnen mailen en bellen. Daar belde ik een paar keer achteraan, maar ik kreeg elke keer het deksel op de neus. Na 3 pogingen heb ik Ellen erbij gehaald en zij kreeg het wel voor elkaar. Nu krijgen we een telefoonnummer en een mailadres.’
De deur staat altijd open
Griffijn is zo fanatiek omdat ze weet dat het al lastig genoeg is om met mensen met betaalachterstanden in contact te komen. ‘Ik heb zelf een paar jaar in de bijstand gezeten en weet hoe het voelt als je niet kunt rondkomen. Mensen schamen zich en zijn niet blij als ik bel. Ze gaan stotteren, eromheen draaien of ontkennen.’
Ze benadrukt dat het een vak apart is. ‘Je moet stevig in je schoenen staan om vol te kunnen houden. Maar het ook accepteren als iemand niet meteen hulp wil. Steeds herhalen dat de deur altijd openstaat. Want er komt misschien een moment dat iemand er genoeg van heeft achter de feiten aan te rennen. Dan moet je als schuldhulpverlener meteen in actie komen. En zeggen: 'dat heb je goed gedaan. We gaan ervoor zorgen, je hoeft het niet alleen te doen.’
4 contactpogingen
Jeannette benadert de mensen met een kleine achterstand. ‘Inmiddels doen we dan 4 contactpogingen. Ze krijgen eerst een kaart van ons, een week later een sms, dan ga ik bellen en als dat niets oplevert, mailen. Bij hogere bedragen gaan collega’s van de Kredietbank of het maatschappelijk werk in tweetallen op huisbezoek. Die doen ook minstens 3 pogingen voor ze gaan mailen.'
Niet alles lukt
Jammer genoeg lukt het niet om elk knelpunt bij het aanleveren van signalen op te lossen. ‘Het viel me bijvoorbeeld op dat ik soms inwoners dacht te spreken over een reguliere betalingsachterstand, maar dat het bleek te gaan om een crisismelding. Niet handig, want dan is de toon in het gesprek met zo'n inwoner heel anders. En het gesprek met de signaalpartner ook.’
‘In dit geval kon ook de NVVK er niet voor zorgen dat er altijd eerst een reguliere melding komt’, zegt Griffijn. ‘Ik snap nu wel dat een energieleverancier in sommige gevallen direct een crisissignaal mag aanleveren. Winst is dat we nu tenminste wel crisissignalen krijgen van alle energieleveranciers.’
Werken volgens intentie vroegsignalering
Griffijn is vast van plan knelpunten te blijven opsporen en doorgeven. ‘Signaalpartners zeggen soms dat ze al aan de wet voldoen. Maar het gaat erom dat vroegsignalering effectief is. We willen met zoveel mogelijk mensen in contact komen en laten weten dat er hulp is. Als je dat uitlegt, wil een signaalpartner vaak best wat meer doen. Zeker als de NVVK het ook oppakt. Ik raad gemeenten aan om goed in contact te blijven met signaalpartners en samen vroegsignalering te verbeteren. Kleine verbeteringen kunnen veel uitmaken.'
Tips over signalen? Zet ze op de community Vroegsignalering.
Team vroegsignalering Maastricht, tweede van rechts Jeannette Griffijn
